Hans Winter: | Zaterdag, juni 30, 2018 15:33 |
het individueel willen wezen is nu teveel doorgeschoten, de hoogste tijd om terug te keren naar wat meer onderling verbond. en toch... voelen meer mensen zich geroepen zeer bewust van geluk om gemoedelijk te doen. groetje voor je roep, hans |
|
Clarice: | Zondag, juni 24, 2018 13:04 |
Een openhartig schrijven, Mamke. Er is veel mooi in het leven maar het voelt ergens toch altijd alleen waar dat je dat niet kan delen. Geef de hoop niet op, Mamke, het kan toch nog komen. Veel sterkte en gts, Clarice | |
Avr: | Zaterdag, juni 23, 2018 18:55 |
Een triest en herkenbaar schrijven, Mamke! Die leegte opvullen valt inderdaad niet altijd mee. Maar zoals men zegt; het leven kan een feest zijn, maar men moet zelf de slingers ophangen! Ik wens je de kracht hiervoor toe, Mamke! | |
teun hoek: | Zaterdag, juni 23, 2018 17:56 |
mamke , zo velen zijn alleen en hunkeren naar de ander , in die vrijwilligheid kan een voelbare waardering ontstaan die alles omvattend is. th | |
september: | Zaterdag, juni 23, 2018 17:47 |
Voelbaar alleen..Hopelijk zal je waar dan ook verwantschap genegenheid of liefde vinden Mamke. Liefs | |
Auteur: Mamke | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 23 juni 2018 | ||
Thema's: |