Het noodlot getart
Bloed en zweet verloren
Ik denk met mijn hart
Mijn innerlijk laat zich niet verstoren

Lang geleden geleerd
Dat de minderheid
Altijd weer terugveert
Klaar voor de strijd

Laat mij maar lijden
Laat mij verliezen
De nobele weg van het strijden
Blijf ik verkiezen

En al is mijn hart
Zovaak gebroken
Ik kijk niet zwart
En blijf uitgesproken

Na de pijn
De rust die kwam
Een zegening klein
Jouw kus op mijn schram

Er is hoop
In al mijn verdriet
Ik recht mijn rug en loop
Lach naar een ieder die het ziet

Het leven is het waard
En soms zul je lijden
Maar het tweezijdig zwaard
Zal je ook dikwijls verblijden

Een zwaar leven
Een mensvormende kracht
Probeer dus alles te geven
En wie weet blijf je zacht