hun aanklacht
zij kleurden
de hemel rood
met hun aanklacht
tegen de dood
vlammen
dansten wellustig in
momenten die wij elkaar
gloedvol hadden gegeven
nog zie ik me staan
gedreven en bereid
om ziel en zaligheid aan
de godin der liefde te geven
niets heeft me
weerhouden om jou
zielsveel lief te hebben
in waanzinnige koestering
tot het universum
explodeerde en wij
leerden te overleven
door samen te smelten
wisten dat
de dood in rood
geschreven stond na het
eerste morgen lichten
het gloeien is voorbij
rest slechts de neerslag
in het nirwana van
de as en tranen van allebei
wil melker
02/08/2018
lodi: | Donderdag, augustus 02, 2018 13:20 |
Ochtend glorie nog zo rood steeds vertrekt er een stukje uit die glorie, opzoek naar een ander onder komen een plek waar zij langer kan blijven dan de ochtend-glorie, heel even mogen wij genieten van het mooie ochtend rood... liefs lodi |
|
teun hoek: | Donderdag, augustus 02, 2018 10:37 |
geen happy end wel een warme terugblik. th | |
Anneke Bakker: | Donderdag, augustus 02, 2018 10:19 |
De hemel huilt as en tranen door al die ontwikkelingen. De waanzin van de liefde zorgt toch voor een boeiend gedicht. Warme dag Wil, wens je koelte. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 02 augustus 2018 | ||
Thema's: |