Thema: Een ontpopte schoonheid
Een witte vlinder op spiegelend
glas dacht eens dat zij de mooiste
was. Zij zag haarzelf graag in
reflectie en danste hemels gracieus.
Haar witte vleugels klapte seksie;
Een ontpopte schoonheid heeft in
de vlindertuin de eerste keus.
Schoonheid vraagt om levensdrang.
En het leven van een witte vlinder
is slechts kort. Een witte vlinder
gaat zijn dagelijkse gang voor dat
die voorgoed ter aarde stort.
Zijde zachte witte vleugels bewegen
snel en puur. Hoog en hemels moet het
wezen voor de engelen van de natuur.
glas dacht eens dat zij de mooiste
was. Zij zag haarzelf graag in
reflectie en danste hemels gracieus.
Haar witte vleugels klapte seksie;
Een ontpopte schoonheid heeft in
de vlindertuin de eerste keus.
Schoonheid vraagt om levensdrang.
En het leven van een witte vlinder
is slechts kort. Een witte vlinder
gaat zijn dagelijkse gang voor dat
die voorgoed ter aarde stort.
Zijde zachte witte vleugels bewegen
snel en puur. Hoog en hemels moet het
wezen voor de engelen van de natuur.
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, september 10, 2018 22:00 |
| wow | |
| Stroejaro: | Maandag, september 10, 2018 18:19 |
| Mooi! | |
| juffie: | Maandag, september 10, 2018 18:11 |
| mooi in duet, door de reflectie | |
| Anneke Bakker: | Maandag, september 10, 2018 17:31 |
| Heerlijkheid Willem de natuurengeltjes, zo mooi onder jouw woorden hier laten dansen. Succes en fijne avond. Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, september 10, 2018 15:45 |
| romantisch . th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2018 | ||
| Thema's: | ||