Het enige wat ik me herinner
is de pijn die jij hebt meegegeven
De teleurstelling keer op keer
en het vertrouwen dat ik heb opgegeven
Ik heb het je gesmeekt
of je alsjeblieft bij me wilde zijn
of je van me wilde houden
want ik was nog zo klein
Maar beetje bij beetje
verdwenen de stukjes van mijn verdriet
Omdat hij me langzaam opraapte
van de grond waar jij me achterliet
En beetje bij beetje
vulde hij de gaten die jij had gemaakt
Omdat hij simpelweg van me houdt
en dag en nacht over me heeft gewaakt
Het enige wat ik me herinner
is de pijn, de teleurstelling en het gemis
De enige les die jij me leerde
is dat vaderliefde niet onvoorwaardelijk is
Maar langzaam aan herstelde hij het vertrouwen
in hoe ik een papa wil beschrijven
En heeft hij me geleerd
dat een vader wél kan blijven
| Claudelaire: | Woensdag, december 19, 2018 10:57 |
| Knap gedicht met een universele boodschap ! | |
| Floortje-123: | Zondag, oktober 21, 2018 16:33 |
| Erg mooi! | |
| Hans Winter: | Zondag, oktober 21, 2018 12:50 |
| vaderlijk is hij die vrij je te lieven kiest, jou tot jezelf wil brengen, voor wie het wonderlijk wenkend ten geschenke is zelfs te worden aanvaard. beamer hans |
|
| Auteur: anne(22) | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2018 | ||
| Thema's: | ||