Mijn ziel

Wat is mijn ziel nog waard,
ik ben zo vaak geschaad.
Met alle diepe deuken
en gladgestreken kreuken.
Ik sta direct weer op,
loop snel en stevig door.
Ik blijf vechten elke dag.
Zal strijden dag en nacht.
Maar soms val ik heel diep.
Terugkomend het verdriet...

Geschreven door

* Rooz *

Reacties op dit gedicht

* Rooz * vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

september:	Woensdag, oktober 24, 2018 19:04
Intens en mooi geschreven Rooz.De deuken, de kracht en het vallen in verdriet. Liefs

Clarice:	Maandag, oktober 22, 2018 21:26
Herkenbaar, Rooz. Toch is er weinig optie dan te vechten en hopen dat het eens beter mag gaan. Mooi verwoord, gts Clarice

Anneke Bakker:	Maandag, oktober 22, 2018 18:02
Blijf vertrouwen in het goede Rooz,en vooral hoop houden want hoop doet leven. Sterkte gewenst. Anneke

Over dit gedicht

Auteur: * Rooz *
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 22 oktober 2018
Thema's: [Angst] [Geloof] [Hoop]