Het laatste oordeel
het laatste oordeel
ik lachte maar
de grimas trok
geen leven aan
stokte in zich laten gaan
het vuur was geblust
warmte verdwenen
de zielen hadden
maar even geschenen
onrust brandde
grote feesten in
orgastisch lange dagen
van wilde beesten
het zich te buiten
gaan was redeloos
omdat niemand naar
de toekomst keek
dans en pillen
gaven goede seks maar
de wanhoop in hun ogen was
besmettelijker dan de pest
hun bandeloos
fysiek verpozen
was slechter dan het ooit
op aarde had gemogen
toch hield men de ogen
nog steeds gericht op boven
in het laatste oordeel
was nog niets beslist
deel 4 in de serie apocalyps
wil melker
24/10/2018
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, oktober 24, 2018 16:16 |
| een sterke | |
| teun hoek: | Woensdag, oktober 24, 2018 15:27 |
| wanhopige hoop th | |
| lodi: | Woensdag, oktober 24, 2018 13:33 |
| mooi geschreven wil, maar even een klein berichtje van mij hier op jou gedicht... liefs lodi |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, oktober 24, 2018 11:55 |
| Feest in de hel haal ik uit je woorden Wil, ik wacht het mijne maar rustig af want ik weet niet wat ik op aarde heb verdiend, daar heb ik geen oordeel over. Bijzonder gedicht over het laatste oordeel! Ik wens je een mooie dag. Anneke |
|
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, oktober 24, 2018 05:44 |
| Het oppervlakkige aardse genot biedt slechts tijdelijk afleiding. Inkeer en vergeving zijn nog altijd mogelijk. sterk inhoudelijk gedicht. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2018 | ||
| Thema's: | ||