Rode neuzen koude handen
De winter geselt reeds onze ledematen.
Ijzige winden waaien om het huis.
Handen en gezicht met textiel stevig omwonden.
Ach met die kou blijf je liever thuis.
Niet alleen voor ons mag het winter heten.
Ook de vogels hebben geen warm nestje thuis.
laten wij dus onze vogels niet vergeten.
Ook voor hen is het lang niet vederpluis.
Straks als er weer op ons venstertje wordt
geklopt. laten wij dan deze even voor hen
ontsluiten. Koud en guur geen enkel vuur.
Maar ik hoor toch nog graag die vogels fluiten.
Ijzige winden waaien om het huis.
Handen en gezicht met textiel stevig omwonden.
Ach met die kou blijf je liever thuis.
Niet alleen voor ons mag het winter heten.
Ook de vogels hebben geen warm nestje thuis.
laten wij dus onze vogels niet vergeten.
Ook voor hen is het lang niet vederpluis.
Straks als er weer op ons venstertje wordt
geklopt. laten wij dan deze even voor hen
ontsluiten. Koud en guur geen enkel vuur.
Maar ik hoor toch nog graag die vogels fluiten.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Woensdag, november 21, 2018 16:41 |
| de meesten koersten zuidwaarts th |
|
| Avr: | Woensdag, november 21, 2018 13:40 |
| Mooi gedicht! | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 21, 2018 12:40 |
| Fraai wintergedicht Willem, laten wij de vogeltjes niet vergeten en ze zullen ons fluitend hun dank laten horen. Zonnige groet . Anneke |
|
| Jadzia: | Woensdag, november 21, 2018 10:50 |
| Wintertijd een gevecht om te overleven voor mens en dier groet van Jadzia |
|
| voske: | Woensdag, november 21, 2018 09:53 |
| Mooi winter tafereel. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2018 | ||
| Thema's: | ||