grijzig zwart
grijzig zwart
smeult nog het vuur
licht rood op
in vlaagjes tochten
waar eens de
vlammen schroeiden
het blauw en geel
afwisselend gloeiden
daalt nu de
hamer van de smid
vormt het
zachte ijzer tot een hoef
het slaan der gaten
voor het koelen moet
om wat extra te houden
op de nieuw beslagen voet
diep in mijn herinnering
ruik ik het branden
van het nog hete ijzer
in geschoond eelt
ik mocht geschrokken zijn
het paard had gelukkig geen pijn
wil melker
05/12/2018
claire vanfleteren: | Woensdag, december 05, 2018 17:34 |
mooi Wil als ik dat zag ik zat nog in het lager bij een bezoek aan de hoefsmit tierden er sommigen onder ons (ik was er bij ) niet doen dat paardje zal pijn hebben, herinnering he | |
september: | Woensdag, december 05, 2018 13:41 |
Wat een mooi verhalend gedicht verweven in de herinnering en getuigend van diervriendelijkheid en hoe situaties indruk op een mens ( of kind) kunnen maken. Heel mooi integer gedicht wederom. Heel beeldend ook. Ik wens je een fijne dag en mocht je het vieren een fijn Sinterklaasfeest. Liefs | |
Anneke Bakker: | Woensdag, december 05, 2018 10:49 |
Een hele mooie op het aambeeld geschreven gedicht Wil. Het vuur nog niet afgekoeld zakte ik door mijn hoeven en moet morgen naar de smid. Warme groet en wens jou een mooie dag. Anneke |
|
Jadzia: | Woensdag, december 05, 2018 09:57 |
Ja dat stinkt het branden van het hoefijzer op de voet van het paard. Ook ik heb mij altijd verbaasd dat het geen pijn deed. Leuke herinnering en gedicht. Fijne dag Jadzia |
|
teun hoek: | Woensdag, december 05, 2018 09:29 |
mooie terugblik Wil een heel ander gedicht dan gebruikelijk , meer doen . th | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 05 december 2018 | ||
Thema's: |