Als de zon in de ochtendstond maakt zij goud van de man met een diepzinnige frons.
De blik die zorgen doet vergeten laat de wereld weten dat er meer is dan wrede zeden.
Want zij brengt rust en vrede met zich mee wanneer de lippen spreken in klare wartaal die niemand snappen zal, behalve wij die proberen te leven op dit gemaskerde bal.
Wanneer een lichte aanraking zorgt dat je weet dat dit een ongekende lichtpunt is, mijn wandelende fakkel in de verte komt dichter als mijn bekentenis.
Geloof niet dat ik me vergis als ik denk dat ik je zachte stem reeds al mis.
Want het gezang van de merel laat verlossende gedachten spreken.
Alsof het zelf preken nietig wordt gemaakt en ik mezelf reeds aan een lot heb verzegeld.
Anthony Knight