Opgetogen ogen
opgetogen ogen
hij wond haar
lichtjes om de
vingers van zijn
kleine vuistjes
opgetogen ogen
glansden in plezier
hij speelde het spel
in volle overgave
wilde alles in
hartstochtelijk uitdagen
om dichter bij de warmte
te komen van zijn dromen
in onbewust
de leiding nemen
richtte hij zijn wereld in
duidde waar de kleine
angsten kwamen uit
hun vaak subtiel begin
tot moeheid zijn
activiteit verving
terwijl de lach nog rond
zijn mond en ogen hing
en hij nog tegensputterend
toch zachtjes in slaap sukkelde
wil melker
19/12/2018
Reacties op dit gedicht
| EXPLICIT: | Donderdag, december 20, 2018 01:37 |
| Mooi hè Wil. Puur genieten. Zal mijn scepticisme even voor me houden ;-) Geniet van de mooie dagen. | |
| M-Rose: | Donderdag, december 20, 2018 01:18 |
| Hoe maakt u het momenteel ng? | |
| waterval: | Woensdag, december 19, 2018 22:24 |
| schattig,... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, december 19, 2018 14:54 |
| Koester dat geluk dat je mag beleven Wil en hou het vast want het is zo kostbaar. Fijn om te lezen met warme groet. Anneke |
|
| Avr: | Woensdag, december 19, 2018 12:45 |
| Heel mooi en leuk verwoord, dit kindergeluk, wil! | |
| teun hoek: | Woensdag, december 19, 2018 12:44 |
| heerlijk kinderlijk th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2018 | ||
| Thema's: | ||