Vaderswoorden
mijn vader is zo juist vertrokken
op zijn pak lag een beetje stof
in zijn borstzak zat een schrijfblokje
waarin hij al veel geschreven had
hij leek gelukkig en zeer tevreden
was zich nergens meer van bewust
zelfs de storm over het strand
plooide niet zijn verweerd gezicht
ik bevond mij dikwijls in zijn kamer
keek door het raam naar de stad
en verdiepte mij in de wijze woorden
die hij eens als vader aan mij gaf
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zondag, januari 13, 2019 23:12 |
| herwerkt? (of niet) mooi en respectvol stukje zo en graag gelezen.. groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, januari 13, 2019 19:53 |
| wat een mooi schrijven | |
| Anneke Bakker: | Zondag, januari 13, 2019 11:26 |
| Intens en liefdevol Wijnand, met een warm gevoel geschreven. Fijne zondag wens ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, januari 13, 2019 11:04 |
| teder , verlangend en dankbaar. th |
|
| Avr: | Zondag, januari 13, 2019 10:08 |
| Ontroerend gedicht. Hier spreekt heel veel liefde en respect uit. Wens je sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2019 | ||
| Thema's: | ||