Weg van de realiteit
Neem me mee op een reis
Bestemming onbekend
Hier heel ver vandaan
Daar waar het gras nog groen lijkt
En de vogeltjes fluiten kunnen
Neem me mee op de vleugels van de wolken
Hoog boven de groeiende pijn van de aarde
Ver weg van de zeeën vol tranen
Laat me zweven op het geluk van de sterren
Neerkijkend op dit alles hier
Genietend van de prachtige flikkeringen
Wetende dat het maar een droom is
Een droom die leeft in de sterren
Ooit zal ik moeten ontwaken
En wordt ik geconfronteerd met de realiteit
Een realiteit waar we moeten mee leren leven
Reacties op dit gedicht
| Véke: | Donderdag, juni 06, 2002 13:05 |
| de realiteit kan soms hard zijn, maar hoe erg ze ook is, overleven zullen we doen !!! :) ;) erg mooi gedichtieeeeee Groetjes, Véke |
|
| Lieverdje (de enige echte): | Donderdag, mei 30, 2002 22:29 |
| BeeldSchoon! Ik boek meteen een vlucht richting sterren! Liefs, Lieverdje xxx |
|
| PeterdB: | Donderdag, mei 30, 2002 22:18 |
| mooi gedicht | |
| Cartooneken: | Donderdag, mei 30, 2002 21:53 |
| Wow.. fuck.. schoon.. heb er geen andere woorden voor.. |
|
