Portret. (thema)
Hij draagt haar
zachtjes binnen
in de donkere kamer
Legt haar omstandig
in een bad en wacht
De tijd verstrijkt
langzaam ontwikkelt zich
haar beeltenis
Terwijl zij gaat
van negatief naar positief
komt de foto die hij al dagen
in gedachten had tot leven
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, februari 04, 2019 20:27 |
| ja dat wonderwel moment van zorg en zalig oog in oog op mogen komen, want al wat was komt en klopt. hans |
|
| wijnand.: | Maandag, februari 04, 2019 19:20 |
| Mooi | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, februari 04, 2019 19:19 |
| de winnaar!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2019 | ||
| Thema's: | ||