een gedicht is oude regen
het moment is de gedachte
tussen wal en schip
de scheepswand is onze huid
-er zitten barstjes in
we moeten onze huid duur verkopen
het is tenslotte al gisteren
laten we een gat in de tijd metselen
voordat we dit nalaten
stel dat we vergeten iets in een
hersenhelft terug te duwen
de huizen waar we te laat
voor school waren zijn van steen
toen je er nog woonde
rook de straat naar oude regen
laten we even gaan zitten
zoals we vaker deden
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, februari 15, 2019 18:04 |
| Ga zitten en praat samen over de inhoud van dit gedicht, Het is nog niet verregent. Mooie avond wens ik je Iniduo. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, februari 15, 2019 12:54 |
| ja met teun eens | |
| teun hoek: | Vrijdag, februari 15, 2019 12:10 |
| geniet van rustige momenten van vroeger th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2019 | ||
| Thema's: | ||