spiegel
Ik wil haar helpen
Met haar verdriet
Haar tranen drogen
Maar die ene spiegel
die spiegel die ik zie
zal nooit terug praten
en voel ik me zo alleen
wanhopig beangstigend
daar sta ik dan
met denkende gedachtes
vol van tranen
die niemand ziet.
Met haar verdriet
Haar tranen drogen
Maar die ene spiegel
die spiegel die ik zie
zal nooit terug praten
en voel ik me zo alleen
wanhopig beangstigend
daar sta ik dan
met denkende gedachtes
vol van tranen
die niemand ziet.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, maart 03, 2019 16:43 |
| wel voelbaar in wisselende vorm th | |
| voske: | Zondag, maart 03, 2019 15:18 |
| Lach eens naar de spiegel, kan deugd doen hoor. | |
| Dirk Hermans: | Zondag, maart 03, 2019 12:18 |
| Jou verdriet zo voelbaar in jou woorden het is goed dat je er over schrijft het zal je nieuwe kracht geven | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2019 | ||
| Thema's: | ||