Bekende gezichten... (thema)
Bekende gezichten...
Ik loop je naar het strand
over dijken en speelgoedtuigen,
waar de mensheid in de lente huilt
en blaffende honden bijten in de Noordzee.
Jij valt me in de rede tussen teksten en zinnen,
waar het spreken zonder waarheid is
en verhalen van mijn zijde
worden weggestoken achter het verleden.
Ik schuil je in de luwte onder luifels en regenbogen,
waar ondanks die weemoedige wolken
mooie tijden liggen te rijpen
in de woorden ooit verzwegen...
esteban 15 april 2019
Reacties op dit gedicht
| juffie: | Maandag, april 15, 2019 19:53 |
| bijzonder, ik moest het een paar keer lezen, maar het spreekt me wel aan. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, april 15, 2019 17:46 |
| succes | |
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2019 | ||
| Thema's: | ||