de dag moet eerst nog echt beginnen
nog staat de zon
niet vast gebeiteld in de hemel
de lente treurt
en alle kleuren zijn
- voor even - weer gestopt
in vroege ochtend hoor je geen geluid
enkel misschien het ruisen van de wind
of is 't het bloed in mij
dat vol verwachting zingt
en in de kamer roert zich wat
- ik luister -
het is het stof dat ruiselt van 't plafond
nu dag nog eerst echt moet beginnen
wijl ik op zijn ontwaken wacht
sunset 12-05-2019
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Zondag, mei 12, 2019 22:36 |
| mooi | |
| juffie: | Zondag, mei 12, 2019 12:54 |
| Wat een mooi gevoelsgedicht | |
| sunset: | Zondag, mei 12, 2019 12:21 |
| Avr, teun hoek, Dank jullie wel voor je lezen en reageren en nog een heel vredige zondag verder. Warme genegen groet, |
|
| teun hoek: | Zondag, mei 12, 2019 12:03 |
| mooi th | |
| Avr: | Zondag, mei 12, 2019 11:37 |
| Heel mooi, beeldend gedicht. Vooral de tweede strofe. Graag gelezen, sunset! | |
