Achter gestapelde bakstenen
zoenen van haar leerde
hoe met dichte ogen
Zon scheen, gras groen
zo dichtbij, zachte
sterke lippen
Haar naam vergeten
haar kus toch gemist
na jaren van een halve eeuw
Zij sloot haar ogen voornaam
ik had het kussen langzaam
aan eindelijk doorgekregen