veel lichter als veder, dwarrelend in blauwe lucht
een losgekomen pluisje, geniet van zweven
speurt naar goede aarde op zijn eenzame vlucht
maar door speelse wind wat verder afgedreven...
strandt het op rotsgrond in de schaarse luwte
het voelt meteen, dit is niet pluis
beseft zijn lot en maakt een kruis
mijn leven is sterven ...op het zwarte gruis!
Aquarel: | Dinsdag, mei 21, 2019 08:12 |
Tja, vele pluisjes ontkiemen niet. Dat is waar. Graag gelezen. Succes, liefs, Aquarel |
|
Gerardo: | Maandag, mei 20, 2019 15:47 |
Triestig | |
teun hoek: | Maandag, mei 20, 2019 13:51 |
bijzonder th | |
Anneke Bakker: | Maandag, mei 20, 2019 11:37 |
Over galgenhumor gesproken Johny, leuk en licht en luchtig gedicht. Succes en mooie dag. Anneke |
|
voske: | Maandag, mei 20, 2019 11:31 |
Beetje galgenhumor er in, maakt het alleen maar beter. Toppertje. | |
Stroejaro: | Maandag, mei 20, 2019 06:33 |
Knap. | |
Auteur: Johny Donovan | ||
Gecontroleerd door: Johny Donovan | ||
Gepubliceerd op: 20 mei 2019 | ||
Thema's: |