Met haar hemels donkere streken
Pulserend flonkerend haar
Is zij hier om onrecht te wreken
Mijn engel des doods staat klaar

Het lot valt niet te tarten
Ze vind altijd haar weg
Na duizend keer starten
Volgt toch die ene keer pech

Met haar donkere ogen
Doorklieft ze haar prooi
Verheven hoofden worden gebogen
Schoonheid, gevaarlijk mooi

Trooster van de troosteloze
Helper van de hulpeloze
Het afschuwelijke ondergaat een metamorfose
Goed en kwaad in haar als symbiose

Haar pad is recht
Haar oordeel streng
Goed en slecht
Haar scheidslijn is eng

Vrezen doe ik haar niet
Haar ogen kunnen mij niet raken
Ik ken haar geluk en haar verdriet
Ik ken de afwegingen die zij moet maken

Haar code is de mijne
Ik ken haar regels maar al te zeer
Zij en ik staan in het reine
Hervonden vergane glorie van weleer

Haar pijn
Haar verdriet
Mijn troost, haar bijzijn
Mijn woorden, haar lied