Verstilde lach
verstilde lach
vaak had jij
een verstilde lach
als ik je dromen
uit de mimiek
van je gezicht af las
alsof jij de
plezierige momenten
nog even goed in
je herinnering zou
willen prenten
accenten en
stille woorden
werden uit de kleine
gebaren geboren als
ondertiteling van je verhaal
waar ongekende
mogelijkheden jou
kans en ruimte gaven
om je ego weer even
anders op te schalen
wil melker
16/06/2019
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zondag, juni 16, 2019 17:16 |
| Een lach is een lach en die is er meestal niet voor niets. Je ziet het ook in de ogen of een lach echt een lach is. Mooi gedicht, Wil. Gts, Clarice |
|
| teun hoek: | Zondag, juni 16, 2019 11:39 |
| ziekte kent de verstilling th | |
| Aquarel: | Zondag, juni 16, 2019 11:33 |
| Bijzonder geschreven, hoe de verstilde lach toch mooie gedachten doet vermoeden. Dat is troostrijk lijkt me. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, juni 16, 2019 10:36 |
| Een verstilde lach die intens raakt Wil, woorden schieten tekort. Wens alle goeds en sterkte. Anneke |
|
| Avr: | Zondag, juni 16, 2019 10:29 |
| Ontroerend en mooi! Lees hier meeleven, zorgzaamheid en veel liefde in, wil.Sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2019 | ||
| Thema's: | ||