Ik laat het water lopen over mijn lippen
Laat de mineralen op mijn lippen sippen

Geniet alsof het mijn laatste drankje is
Alsof er geen rivieren meer voorzien zijn van water
Dat mijn lippen de druppels mist

De bronnen die leeg lopen
leeg in een droge krater
opgedroogde kraan met kalk
duizeling in een ongebalanseerde loopbalk

val ik in die droge put
in slaap in een diepe dut
snakkend naar mijn laatste vocht
maar het water zit in een bries
in de droge warme tocht

de enige vocht is mijn laatste druppel zweet
die de zon verdampt door de hitte
de warmte word gaande dag verder heet
blijf ik vochteloos door pitte

wachtend op de eerste druppels regen
die over mijn gedroogde lippen
langs de banen wegen
wachtend op openslaande hemels
met een natte zegen