schaduwdansen met de maan
verkennen wel mijn zwarte muren
de nacht vergeet voor één keer mijn naam
ik ben echt niet meer bij te sturen
nooit zal ik het nog beleven
dat zwoele in mijn dromen
wie ben je en wat kun je me geven
een gevallen engel aangekomen...
nam mij voor even stevig vast
ik wist het … of dan toch weer niet
dit is het ware liefdescontrast
of is het enkel maar puur verdriet!
Clarice: | Dinsdag, juli 02, 2019 20:16 |
Heel mooi geschreven, Johny, hoe de twijfel en het verlangen hun eigen spel kunnen spelen.. Gts Clarice | |
claire vanfleteren: | Dinsdag, juli 02, 2019 18:53 |
Mooi gedicht johny, wie zou dat niet willen | |
Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 02, 2019 18:38 |
Dansen met je eigen schaduw in het maanlicht, hoe mooi kan het zijn. Bijzonder mooi gedicht Johny. Fijne avond. Anneke |
|
Avr: | Dinsdag, juli 02, 2019 09:49 |
Een mooi en mysterieus gedicht, Johny. Zie wel thema staan, terwijl het Dinsdag is. En het woord Avond ontbreekt.Zal wel door die engel komen! (knipoog) | |
teun hoek: | Dinsdag, juli 02, 2019 09:07 |
dromend rond de werkelijkheid th | |
Aquarel: | Dinsdag, juli 02, 2019 07:24 |
Heel boeiend gedicht, het leest als een schimmenspel in de nacht. Succes, liefs, Aquarel |
|
Auteur: Johny Donovan | ||
Gecontroleerd door: Johny Donovan | ||
Gepubliceerd op: 02 juli 2019 | ||
Thema's: |