Het liefst houd ik jullie dicht bij mij
Laat ik jullie nooit meer los tot in het einde der dagen
Wandel ik voor jullie uit om jullie weg te bewandelen
En bij dreigende onveiligheid zou ik jullie dragen

Het liefst vang ik jullie verdriet op
Bescherm ik jullie voor al het gevaar
Huil ik jullie gemeende tranen
Maak ik jullie voor alles weerbaar

Het liefst stop ik jullie weg
Scherm ik jullie af voor de maatschappij, dit leven
Maar ik weet ook dat ik jullie dan te kort doe
Want jullie hebben zoveel te geven

Jullie heerlijk hysterische lach
De knuffels, zo warm en intens
De troost die jullie onbewust bieden
Het verlicht mij, als moeder, als mens

Maar waar ik jullie eerst nog kon dragen
Stappen jullie nu gedurfd de wereld in
Dicht in de buurt, naast mijn zij
Maar alsnog veel te ver weg van mij

Mijn handen reiken uit naar die van jullie
Mijn hart schreeuwt het uit van onzekerheid en pijn
Want over onnoemlijke tijd van nu
Zal ik niet meer jullie beschermer kunnen zijn

Dan mag ik hopen dat ik het goed heb gedaan
Dat ik jullie heb geleerd hoe je voor jezelf zorgen moet
En als het dan even niet goed met jullie gaat
Jullie voelen, ervaren en weten
Dat jullie moeder
Met al haar kracht, vertrouwen in jullie
Onvoorwaardelijke liefde
Met open armen aan de overkant van de weg staat