Gebroken ( voor Vivika)
Is verdriet te controleren?
Hoe lang zal je nog lijden?
Wacht je nog op vreugde?
Was er één vriend in vertrouwen?
Echte vrienden tel je op 1 hand.
Niemand kon jouw pijn begrijpen,
jij moest het zelf dragen.
Jij maakte jouw virtuele plek,
er was geen zand er was geen lucht, je kon vrijuit zweven in jouw fantasie die niet kon bestaan, zo bleef jij in leven.
Soms ben jij zo ver weg van hier.
Ken jij een wereld zonder tranen?
Die wereld gaat nu open, laat het toe.
Als je valt zal ik je opvangen,
je hoeft niet meer diep te vallen.
Je zal het halen en ik zal er zijn.
Jij was gebroken vanaf je eerste adem.
Als kind droomde je de hele dag door
over de toekomst, verdwalend in muziek,
nummers van verdriet om jezelf te troosten.
Het leek voor jou verloren maar die tijd is nu voorbij.
Als je valt zal ik je opvangen,
je hoeft niet meer diep te vallen.
Je zal het halen en ik zal er zijn.
Als je valt zal ik je opvangen,
je hoeft niet meer diep te vallen.
Je zal het halen en ik zal er zijn.
Je was gebroken vanaf je eerste adem...
Die tijd is nu voorbij
___________________________________________
(Geïnspireerd door het nummer 'broken' van Depeche Mode in een zeer vrije vertaling)
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Yellow | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2019 | ||
| Thema's: | ||