De laatste loodjes
Ze komen eraan,
alvorens in pensioen te kunnen/mogen gaan.
Nog een drietal jaren,
misschien nog een beetje meer.
Afhankelijk van gezondheid en gevoel,
en niet te vergeten, de sfeer.
Dan wachtend op mijn jonge deerne,
die nog wat extra jaartjes moet.
Om dan samen heel erg te gaan genieten,
ik kijkend naar die leuke snoet.
Samen in de camper,
ontdekkend en op stap.
Van dorp naar dorp,
van stad naar stad.
Geen verplichtingen meer,
enkel nog eten en drinken.
En niet enkel met de feestdagen,
vreugdevol een glaasje klinken.
alvorens in pensioen te kunnen/mogen gaan.
Nog een drietal jaren,
misschien nog een beetje meer.
Afhankelijk van gezondheid en gevoel,
en niet te vergeten, de sfeer.
Dan wachtend op mijn jonge deerne,
die nog wat extra jaartjes moet.
Om dan samen heel erg te gaan genieten,
ik kijkend naar die leuke snoet.
Samen in de camper,
ontdekkend en op stap.
Van dorp naar dorp,
van stad naar stad.
Geen verplichtingen meer,
enkel nog eten en drinken.
En niet enkel met de feestdagen,
vreugdevol een glaasje klinken.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, augustus 02, 2019 14:11 |
| zestigers tellen met kleiner tijd. groetje, hans |
|
| teun hoek: | Donderdag, augustus 01, 2019 16:33 |
| verlangend th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Eric Van Aelst | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||