Het kan mij niet schelen
Mijn dorst les ik met de dauw.
Ik proef de zomers zoete stromen.
Ik eet de honing van de raat
door de bijen voor mij meegenomen.
Mijn lichaam was ik met water van de val.
Ik spoel het stof af van al mijn wangen.
Ik spiegel mijzelf aan wat ik vind;
val ik mee of val ik tegen?
Mijn ervaring heeft mij geleerd
te leven van de zon en de regen.
Van nood wordt wel beweerd;
kan men morgen beter leven.
Het kan mij niet schelen
Dat ik vandaag de zon niet zal zien.
Als er morgen maar een zon schijnt;
voor mij heel misschien.
Ik proef de zomers zoete stromen.
Ik eet de honing van de raat
door de bijen voor mij meegenomen.
Mijn lichaam was ik met water van de val.
Ik spoel het stof af van al mijn wangen.
Ik spiegel mijzelf aan wat ik vind;
val ik mee of val ik tegen?
Mijn ervaring heeft mij geleerd
te leven van de zon en de regen.
Van nood wordt wel beweerd;
kan men morgen beter leven.
Het kan mij niet schelen
Dat ik vandaag de zon niet zal zien.
Als er morgen maar een zon schijnt;
voor mij heel misschien.
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, augustus 31, 2019 15:47 |
| Vandaag is ie weer erg warm, die morgen schijnt zal een stuk aangenamer zijn, ook voor jou Willem. Mooi weekend. Anneke |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, augustus 31, 2019 14:37 |
| kome wat komt koesteren voelt goed van gemoed. hans |
|
| Aquarel: | Zaterdag, augustus 31, 2019 10:46 |
| Mooi gedicht, ook voor jou ligt er vast zonneschijn in het verschiet. Liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Zaterdag, augustus 31, 2019 09:16 |
| positief , mooi th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||