Terug
Niet dat ik het bewust had gemist
maar toen ik het weer hoorde
en de geluiden door mijn oren boorde
voelde ik in mijn hele lijf dat ik het nog wist
Hoe mooi kan het toch klinken zonder te hinderen
het geluid van spelende kinderen
het kwam van ginderen
het blijft zelfs nazinderen
Vanaf nu klinkt het weer steevast altijd
na de middagmaaltijd
lachen , schreeuwen, springen
soms hoor je de kleintjes zelfs zingen
Toen kwam ik hem helaas weer tegen, de eeuwige zeurpiet
voor hem kan al dat lawaai niet
vakantie net achter de rug
en ’t gekrijs is daar al terug
Ik zeg hem dat ik me er niet aan stoor
integendeel, het zelfs graag hoor
‘t geeft energie …. leven in de brouwerij
man komaan zeg, wees toch blij
Ik stop het gesprek, zeg nog vlug salukes en goeiedag
denkend… ‘zeg, als dat al niet meer mag…’
is hij zijn eigen kleutertijd vergeten?
och, ik wil het niet weten
In de achtergrond ringelt nog even de bel
het kindergeluid verdwijnt nu snel
pure nostalgie op een eerste schooldag
ik voel bij mezelf zelfs een glimlach…
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zaterdag, december 14, 2019 09:51 |
| Ja, laat de kinderen lekker genieten. Uitgelaten kunnen zij spelen. Daar moeten wij volwassenen toch niet over zeuren. Liefs, Aquarel |
|
| Hans Winter: | Woensdag, september 04, 2019 02:55 |
| kinderen in hun levenslust mee te beleven mogen vinden is ons lateren tot stil pril geluk. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Compostje |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2019 | ||
| Thema's: | ||