Een enkele keer denk je dat je vrienden hebt.
Vrienden waaraan je je ziel en zaligheid kunt
toevertrouwen. Vrienden waarop je een vriendschap
kunt bouwen. Ook op momenten dat die lijkt te zijn
weggeëbd.

Een enkele keer denk je dat je vrienden hebt.
Vrienden op wiens schouders je kunt leunen.
Vrienden die je door dik en dun steunen.
Ook als er te kwader trouw over jou wordt gerept.

Een enkele keer denk je dat je vrienden hebt.
Vrienden die luisteren, wanneer je door anderen
niet meer wordt gehoord.
Vrienden die jouw geloven op jouw woord.
Zelfs wanneer jouw woorden hen wel eens hebben
gekwetst.

Echte vrienden geven jou ook hun gulle lach
op een minder toegeeflijke dag.
De tijd zal leren op wie je kunt vertrouwen;
en op wie je een hechte vriendschap kunt bouwen.
De tijd zal leren door wie je nog wordt gehoord,
en op wie je kunt leunen,
Wanneer je eigen leven ontspoort.
Echte vrienden kijken je dan lachend aan.
En wellicht zal het dan spoedig beter gaan.