Dan vlindert soms de vlinder door een korte nacht
Als het licht dooft
van het eens zo artistieke hart,
dat van woorden vlinders vormden,
vervlochten bloemen rond het eens
zo groene blad.
Als het licht het leven dooft
van het ooit zo waarachtig hopen
op dat sprankje eeuwig licht, dat de
duisternis voor geluk moest kopen.
Dan doet soms het onrecht verdrietig
pijn; en huilt het aan de achterkant van
het gelukkig zijn.
Dan vlindert soms de vlinder door een
te korte nacht; waar een lichtje dooft
in zijn laatste kracht.
van het eens zo artistieke hart,
dat van woorden vlinders vormden,
vervlochten bloemen rond het eens
zo groene blad.
Als het licht het leven dooft
van het ooit zo waarachtig hopen
op dat sprankje eeuwig licht, dat de
duisternis voor geluk moest kopen.
Dan doet soms het onrecht verdrietig
pijn; en huilt het aan de achterkant van
het gelukkig zijn.
Dan vlindert soms de vlinder door een
te korte nacht; waar een lichtje dooft
in zijn laatste kracht.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, september 20, 2019 19:46 |
| woorden winden vlinders vondelingen om ogen en oren opdat zij bekoornis binnen in gebracht bijna verloren toch nog zijn blijven behoren bij d'immer vinder die hen voorging op gezag door zwak lichter kracht in wachters nacht. hans |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, september 19, 2019 15:07 |
| Ontroerend gedicht Willem, heel mooi om even bij stil te staan. Lieve vlindergroeten. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, september 19, 2019 12:19 |
| duisternis knelt , doch immer overwint het licht th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2019 | ||
| Thema's: | ||