De bouwstenen van mijn leven
Eén voor één
leg ik om mij heen
de bouwstenen van mijn leven.
Zo bouw ik aan een huis.
Vindt mijn ziel zijn eigen thuis.
En wordt aan mijn wezen een fundament gegeven.
Eén voor één
plaats ik voor een achter een
venster met uitzicht op het leven.
Zo kijk ik door het spiegelend glas.
Zie ik een paar ogen tussen het struikgewas.
En schrik ik van mijzelf voor heel even.
Eén voor één
richt ik de kamers in volgens mijn systeem
in een poging aan elk zijn zin te geven.
Zo is er boven ruimte voor het brein.
Voel ik beneden mijn hart gelukkig zijn.
En beklim ik de trap van het menselijke wezen.
Maar enkel en geen één
open ik de deuren naar de wereld om mij heen
op de momenten van geven voor leven.
Zo vind ik bescherming voor het moment.
Wijk ik af van de gewone vent.
En zoek ik variatie voor heel even.
leg ik om mij heen
de bouwstenen van mijn leven.
Zo bouw ik aan een huis.
Vindt mijn ziel zijn eigen thuis.
En wordt aan mijn wezen een fundament gegeven.
Eén voor één
plaats ik voor een achter een
venster met uitzicht op het leven.
Zo kijk ik door het spiegelend glas.
Zie ik een paar ogen tussen het struikgewas.
En schrik ik van mijzelf voor heel even.
Eén voor één
richt ik de kamers in volgens mijn systeem
in een poging aan elk zijn zin te geven.
Zo is er boven ruimte voor het brein.
Voel ik beneden mijn hart gelukkig zijn.
En beklim ik de trap van het menselijke wezen.
Maar enkel en geen één
open ik de deuren naar de wereld om mij heen
op de momenten van geven voor leven.
Zo vind ik bescherming voor het moment.
Wijk ik af van de gewone vent.
En zoek ik variatie voor heel even.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 19, 2019 19:41 |
| Mooi | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, oktober 19, 2019 11:24 |
| Je 'woonhuis'is toch nooit echt af Willem, je blijft er levenslang aan werken letterlijk en figuurlijk.. Maak er iets moois van zoals dit gedicht. Fijn weekend. Anneke |
|
| Aquarel: | Zaterdag, oktober 19, 2019 11:08 |
| Dat die bescherming, geborgen in dat thuisgevoel, jou mag sterken. De deur naar de buitenwereld kun je op jouw moment dan weer openen. Mooi gedicht. Liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Zaterdag, oktober 19, 2019 10:24 |
| heel mooi . th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2019 | ||
| Thema's: | ||