Het oogt niet zoals het voelt
De twijfels en onzekerheid
Veel is onbedoeld
Maar voor nu ben ik de weg kwijt

Midden in het bos
Halverwege mijn tijd
Wat is het verschil tussen vast en los
Wat in steen stond verglijdt

Daar waar het licht verdwijnt
De sterren schijnen hier niet
De woorden van mijn lied aan hun eind
De brokken in mijn keel doen ze teniet

Hoe jong en hoopvol
Als ik terugkijk op die weg
Ik wankel op mijn benen en tol
Het maakt niet uit wat ik zeg

De wegen die hadden kunnen zijn
Zijn het niet geworden
Schaduw in plaats van zonneschijn
Niet tot de finish maar tot de horden

Opgeven is geen keus
Daar geloof ik niet in
Misschien ben ik ooit glorieus
Draai ik de wedstrijd om en win

Mijn ogen wennen aan dit zwart
En ondanks het gebrek aan licht
Is er iets aan het groeien in mijn hart
En dat houdt mij staande tot het einde in zicht

Ik ben dan vaak gebroken
Heb veel verloren
Maar straks als ik dit bos ben doorgestoken
Heb ik kunnen groeien en zal het bos mij bekoren

Het licht zal terugkeren
En de wind die streelt mijn huid
Geluk kun je pas echt waarderen
Wanneer je op tegenslag stuit