ik kroop eens in de huid van...
Ik kroop eens in de huid
van een doorgaand puber leven
boven alle twijfel verheven
wilde ik er na één dag al terug uit
was me dat schudden en beven
al die drukte en voorbedachte leugens
waanzin in het alledaags werkgeheugen
jonge mensen die flirten met het helse leven
ik stond op en blies de grote fluit
de stoom verliet mijn zere oren...
met een rooksignaal als boodschap: “ niet storen”
de puberhuid die scheurde open en ik... ik was eruit!
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Dinsdag, november 05, 2019 20:23 |
| haha, een nachtmerrie? groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| teun hoek: | Dinsdag, november 05, 2019 14:06 |
| gelukkig maar th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, november 05, 2019 11:20 |
| Zal niet meevallen om over te stappen in dat helse puberleven van vandaag de dag, ze blazen ballonnen en raken gestoord. Blijf die je bent Johny lijkt me verstandig. Wens je een mooie dag. Anneke |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Dinsdag, november 05, 2019 11:00 |
| Tja, achteraf bezien kunnen pubers vreemde dingen doen en denken. Ouderen moeten maar nooit vergeten dat ze zelf ook puber zijn geweest. En iedere tijd brengt zijn denken mee: "Vroeger was het toch anders". |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Johny Donovan |  
|
|
| Gecontroleerd door: Johny Donovan | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2019 | ||
| Thema's: | ||