Dicht bij elkaar
Jouw hand op mijn borst
ter hoogte van het hart
begon mij pijn te doen
kon haar niet tegenhouden
een drenkeling op een vlot
dorstend naar aanwezigheid
Jij keek naar mij een ogenblik
raakte weer door mij verward
als een boom, die vergeefs
naar de sterren reikte
heel even ving jij de maan
tussen de takken en blad
Zij liet met haar doen
moest weer verder gaan
zich bezighouden met
eb en vloed, kuisen
van edelstenen met licht
en een zwaar gemoed
ter hoogte van het hart
begon mij pijn te doen
kon haar niet tegenhouden
een drenkeling op een vlot
dorstend naar aanwezigheid
Jij keek naar mij een ogenblik
raakte weer door mij verward
als een boom, die vergeefs
naar de sterren reikte
heel even ving jij de maan
tussen de takken en blad
Zij liet met haar doen
moest weer verder gaan
zich bezighouden met
eb en vloed, kuisen
van edelstenen met licht
en een zwaar gemoed
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Donderdag, november 07, 2019 13:12 |
| mooi | |
| teun hoek: | Donderdag, november 07, 2019 09:21 |
| prachtig th | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, november 07, 2019 07:40 |
| mooi om te lezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2019 | ||
| Thema's: | ||