Stilte
De stilte spreekt zich uit
Onderhuids
Een stil verlangen
Naar geluid
Een adem, een vloek
Ik ben op zoek
Gevoelens verstillen
Ik heb niets te willen
Het raast zonder haast
Maar niets gaat voorbij
De stilte spreekt
En schreeuwt tegen mij
Onderhuids
Een stil verlangen
Naar geluid
Een adem, een vloek
Ik ben op zoek
Gevoelens verstillen
Ik heb niets te willen
Het raast zonder haast
Maar niets gaat voorbij
De stilte spreekt
En schreeuwt tegen mij
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, november 15, 2019 15:49 |
| Dit gedicht is erg goed geschreven en raakt Boroy. Soms is stilte vriendelijk en soms oorverdovend. Ik weet niet of ik je gedicht of de verwarring goed begrepen heb maar hoop dat je de stilte kan laten spreken of dat je zelf spreekt over dat diepe gevoel ( of laag, zoals ik het lees)als je dat zou willen en er mensen zijn die je willen en kunnen verstaan. Mooi gedicht. | |
| Aquarel: | Vrijdag, november 15, 2019 08:48 |
| Luister goed naar de stilte, want daarin bemerk je wat het hart zo nodig heeft. Wellicht schreeuwt het om een geluid, van iemand die jou gehoord heeft. Een gedicht dat binnen komt. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Boroy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2019 | ||
| Thema's: | ||