Laagjes
laagjes
het zijn
ontelbare laagjes
die antwoorden op
vraagjes aan je huid
op de grens
van buiten en
binnenkant wordt
het spel gespeeld
de autonoom
die nooit de
deur dichtslaat
voor een probleem
communiceert
ook al wordt hij
zwaar geattaqueerd
en in het nauw gedreven
er zullen altijd
laagjes zijn die
antwoorden geven
uit de tijd van overleven
wil melker
20/11/2019
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 20, 2019 17:20 |
| Het laatste laagje ziet er wat geribbeld uit Wil, dat is het antwoord op de jeugdige binnenkant. Mooi werk weer! Fijne avond wens ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, november 20, 2019 17:09 |
| mooi en belovend th | |
| dvp: | Woensdag, november 20, 2019 11:17 |
| knap verwoord! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2019 | ||
| Thema's: | ||