A-l-f-a-b-e-t:
A - l - f - a - b - e - t,
't zijn zesentwintig letters
op een rijtje gezet.
Het is mijn pianoklavier
met weinig toetsen,
zonder veel sier.
Ik ben geen -meester- in
het bespelen,
kon ik mijn vingers maar méér
oefening geven.
Mijn melodieën zijn erg beperkt,
enkele zinnen slechts,
meestal half-werk.
Doch ben ik blij,
ondanks die gebreken,
als het mij toch lukt,
gevoelens in -mijn muziek-
te steken.
En, ... 't doet mij echt plezier,
als ik de mensen kan -helpen-
op die -rare-, misschien
niet-alledaagse manier.
(dvp)
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Donderdag, november 28, 2019 00:11 |
| wat is muziek (of een gedicht) zonder gevoel...???? daarvoor alleen al is het de moeite waard groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| Hans Winter: | Woensdag, november 27, 2019 11:27 |
| gevoelstaal doet soms goed waar redelijkheden staken. groetje, hans |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Woensdag, november 27, 2019 10:09 |
| weinig woorden kunnen veel zeggen | |
| Yellow: | Woensdag, november 27, 2019 07:13 |
| Oefening baart kunst. Toon Hermans bespeelde met eenvoudige woorden de toetsen tot mooie schepsels van poëzie. | |
| teun hoek: | Dinsdag, november 26, 2019 10:03 |
| fijn al iets boeit tussen verdriet in th | |
Over dit gedicht
| Auteur: dvp |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2019 | ||
| Thema's: | ||