schalen vol woorden
schalen vol woorden
schalen vol woorden verspreidden een
aangename geur die hem naar stilte deed
verlangen om het kabaal in zijn hoofd te
vervangen - maar de roep van de sjofar
werd toch te indringend en zo schoof hij
zwijgend aan bij de dis waar treurende
dichters en poëten hun ganzenveren prikten
in opgewarmde klanken - o eiwitten en
mineralen die hem voorbij de einders deed
dwalen waarvan geen mens nog had gehoord
en hem de ogen hadden doorboord
hij zag in de leegte van hun pupillen
een schreeuw dat zij wel anders zouden
willen - maar het was de mode niet
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, november 28, 2019 19:30 |
| Wow. Schitterend en vloeiend mooi zijn deze schalen vol woorden. | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 27, 2019 13:11 |
| Mooie poëzie laat je hier lezen. Wens je een fijne middag. Anneke |
|
| dvp: | Woensdag, november 27, 2019 12:45 |
| Mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2019 | ||
| Thema's: | ||