alle grote beloftes ten spijt
men zegt over de evolutie
dat zij de toekomst
een stukje hemel schenkt
maar de tijd is gekomen
waarin het licht terug gespoeld wordt
lucht niet meer te ademen is
alle grote beloftes
verzanden in het niets
en de grote verliezer is de mens
eenzaamheid wordt algemeen
totdat enkel lege wensen blijven
voor het nieuwe jaar
en winterse middagen in het park
nog slechts daklozen bij elkaar brengt
om zich oprecht te warmen
sunset 03-01-2020
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, januari 03, 2020 14:31 |
| teun hoek, Dasje (lucky), Compostje en Anneke Bakker, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en een heel vrede- en liefdevolle vrijdagnamiddag verder. Warme groetende genegenheid, |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 03, 2020 13:14 |
| droef beeld geschetst van een dakloze, moest niet hoeven anno 2020, ik wens ook hen een stukje hemel op aarde. Warme groet Sunset. Anneke |
|
| Compostje: | Vrijdag, januari 03, 2020 12:00 |
| Nagel op de kop, helaas... | |
| Dasje (lucky): | Vrijdag, januari 03, 2020 11:45 |
| We kunnen enkel in ons eigen kringetje proberen wat warmte en vriendschap te brengen... Mooi! |
|
| teun hoek: | Vrijdag, januari 03, 2020 11:08 |
| een duidelijk beeld dat ons verontrust th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||