Help
daar is de poes
de stoeipoes
welkom zeg ik enthousiast
als stamgast
ik hoopte echt om haar weer te zien
ze heette daar Josefien
in 't echt heette ze Maria
zoet als Acacia
ik verlangde naar haar
niet als koopwaar
maar als mens
als vurige wens
ze gaf me een vonk
alsof ik in haar blik verdronk
ik kwam back to earth
wou dat dit nooit was gebeurd
zij zat echter in mijn brein gegrifd
als plakkende lippenstift
na al onze gesprekken
bleef de inhoud plekken
ze bleef in mijn hersenen ronddwalen
ook al was het een falen
nooit keek ik nog naar migranten als voorheen
zij blinkt in mijn gedachten als geeneen
ze deed mijn ogen open
ik help nu mensen die zijn gaan lopen...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Compostje |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||