verdriet als water mee met de golven
Stroom je verdriet als water mee met de golven
Stort je uit op brekende dijken
met zand bedolven
Laat de wind in je oren fluiten
Luister naar de botsende zee
die een uitweg vindt naar buiten
laat het geluk in je hart kijken
laat het vanuit je binnenste komen
Schreeuw harder dan donder geluiden
Want je angsten willen in het licht
van de bliksem je verhaal uiten
geef je over aan de golfbrekers
zodat elke stofgolf je pijn zegend
met de vallende nevel
je je herrenigd met het geluk
dat geschonken is vanuit de hemel
je je verzoend met de storm
dat in positivisme waait
in de juiste vorm
deel je nieuw inzicht
in een ideaal zelfbeeld
dat in je ziel verlicht
in een mooi voorbeeld
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, januari 19, 2020 18:48 |
| dat redden wij niet th |
|
| Johny Donovan: | Zondag, januari 19, 2020 13:10 |
| ja heel veel te doen nog! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: Werner S | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||