De werkelijkheid...
De werkelijkheid…
Hoezeer ik ook om de waarheid wil geven,
een ijdel bestaan in een leeg lichaam.
Mijn beeld van jou als onsterfelijke droom,
jouw ziel in dit aardse leven.
Dat zelfs de wanhoop uiteindelijk
van zijn eigen spiegelbeeld schrikt.
Hier is mijn verleden, neem het
en laat het de meute met stomheid slaan.
Ik heb met schijnbeloften mijn geweten gesust,
gelijk de kille angst uit het niets de stilte bracht.
Nu klinkt het alsof ik telkens weer zelfzuchtig droomde,
maar soms droom ik wel eens een ander zijn dromen.
Zo lijken de herinneringen verscholen in het duister,
zo wordt de werkelijkheid keer op keer bedrogen.
Is in dit afscheid de echo van geschater te horen
of is het het lot dat wij onder een slecht gesternte zijn geboren.
Alles is volbracht nu, de waarheid bestaat niet,
enkel de pijn van het heden en het ongeloof
van deze miserabele vaststelling…
esteban 30 januari 2020
Hoezeer ik ook om de waarheid wil geven,
een ijdel bestaan in een leeg lichaam.
Mijn beeld van jou als onsterfelijke droom,
jouw ziel in dit aardse leven.
Dat zelfs de wanhoop uiteindelijk
van zijn eigen spiegelbeeld schrikt.
Hier is mijn verleden, neem het
en laat het de meute met stomheid slaan.
Ik heb met schijnbeloften mijn geweten gesust,
gelijk de kille angst uit het niets de stilte bracht.
Nu klinkt het alsof ik telkens weer zelfzuchtig droomde,
maar soms droom ik wel eens een ander zijn dromen.
Zo lijken de herinneringen verscholen in het duister,
zo wordt de werkelijkheid keer op keer bedrogen.
Is in dit afscheid de echo van geschater te horen
of is het het lot dat wij onder een slecht gesternte zijn geboren.
Alles is volbracht nu, de waarheid bestaat niet,
enkel de pijn van het heden en het ongeloof
van deze miserabele vaststelling…
esteban 30 januari 2020
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, januari 30, 2020 19:36 |
| Een intens mooi schrijven dat door de vorm en inhoud in een werkelijkheid of waarheid weet te raken. Of nagelen. Zeer knap en goed voelbaar gedicht.In het menselijke. Liefs | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, januari 30, 2020 17:30 |
| dat leven zwaar kan vallen, dat geloof ik wel, maar dat waarheid niet bestaat, daar ben ik het mee oneens, hoewel wij leven in een grotendeelse schijnwereld. | |
| Autumn2: | Donderdag, januari 30, 2020 17:19 |
| Sterkte! Mooi en zo verdrietig... | |
| teun hoek: | Donderdag, januari 30, 2020 14:36 |
| sterkte in deze situatie th | |
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||