Huidhonger
Mijn huid schrijnt
Door het gemis van
Je mond en vingers
Kussend, strelend.
Je lange lichaam
Dat zich uitstrekt
over het mijne
Als een warme deken,
De honger stillend
Van het eeuwige verlangen
Naar aanraking
Naar jou.
Door het gemis van
Je mond en vingers
Kussend, strelend.
Je lange lichaam
Dat zich uitstrekt
over het mijne
Als een warme deken,
De honger stillend
Van het eeuwige verlangen
Naar aanraking
Naar jou.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, februari 01, 2020 22:12 |
| Heel mooi | |
| Clarice: | Zaterdag, februari 01, 2020 21:53 |
| Mooi gedicht, Viveca. De rest van de wereld rond je vergeten.. gts Clarice | |
Over dit gedicht
| Auteur: Viveca | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||