Storm
Het waait
voortdurend
in mijn hoofd
alsof de storm
ook nu nog
raast
doch stevig
staat
mijn woning
en toch...
mijn lippen
proeven
licht verbaasd
het zilte zout
van overstroming
Reacties op dit gedicht
| voske: | Zondag, februari 02, 2020 17:58 |
| Sterk gedicht. Proficiat. | |
| Compostje: | Zondag, februari 02, 2020 07:34 |
| Rotsen in de branding weerstaan elke storm. Hopelijk gaat deze storm snel liggen. Ik zag in dit gedicht de traan zo je lippen raken. | |
| Dirk Hermans: | Zaterdag, februari 01, 2020 22:17 |
| Storm kan een nieuwe fase brengen | |
| Hans Winter: | Zaterdag, februari 01, 2020 14:45 |
| op de rots gegrond moge de stroom je over komen, het reine zal je blijven. groetje, hans |
|
| juffie: | Zaterdag, februari 01, 2020 13:58 |
| Nee hoor, Teun, maar wel interesse voor de verhalen achter de geschiedenis. | |
| teun hoek: | Zaterdag, februari 01, 2020 12:16 |
| destijds beleefd ? th | |
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||