geschreven littekens
Geschreven littekens
Getekende beelden
Geschreven littekens
Hebben mijn geraakt
Gevraagde genezing
Vergeving om het geen
Wat ik mezelf aan deed
Hoe kon ik het doen
Verspeelde schoonheid
Ik ben gebroken
Door ingezette eenzaamheid
De pijn ik moest voelen.
Een angstige verleden
Blijf ik altijd maar zien
Door geschreven littekens
Getekende beelden
Geschreven littekens
Hebben mijn geraakt
Gevraagde genezing
Vergeving om het geen
Wat ik mezelf aan deed
Hoe kon ik het doen
Verspeelde schoonheid
Ik ben gebroken
Door ingezette eenzaamheid
De pijn ik moest voelen.
Een angstige verleden
Blijf ik altijd maar zien
Door geschreven littekens
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Maandag, februari 10, 2020 17:14 |
| helaas th | |
| Hans Winter: | Maandag, februari 10, 2020 16:13 |
| getekend wezen en juist dan getuigen dat op doortocht wanhoop je bevocht, om vervolgens toch daardoorheen te mogen geloven in mededogen in de verder nog wending van onze levensloop... hans |
|
| ILse Bruintjes: | Maandag, februari 10, 2020 15:03 |
| sterkte goed omschreven groet | |
| Anneke Bakker: | Maandag, februari 10, 2020 10:21 |
| Tussen de regels door lees ik ook de littekens van zielepijn Tulpje. Wens veel sterkte en alle goeds. Anneke |
|
| Aquarel: | Maandag, februari 10, 2020 10:14 |
| Wees lief voor jezelf, Tulpje. De littekens en het pijnlijke verleden draag je mee, maar vergeet niet te glimlachen naar jouw spiegelbeeld. Je bent een prachtig mens. Knuffie, liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||