Stille melancholie
Stille melancholie
Omdat er
in het stille sereenheid heerst
is het daar
waar ik me vaak bevind
hoor er enkel vogelgeluiden
en het zachte ruisen van de wind
zoek er tussen droefenis en vreugde
enig draagbaar balans
in die ontstane melancholie
ontstaat een melodie van
lieflijke gedachten aan mijn verre kind
in die stilte bid ik ’n paar tientjes
aan mijn rozenkrans
dat God Zijn krachten wil geven
en edele moed aan hem
die met Parkinson moet leven
*
Anneke
Omdat er
in het stille sereenheid heerst
is het daar
waar ik me vaak bevind
hoor er enkel vogelgeluiden
en het zachte ruisen van de wind
zoek er tussen droefenis en vreugde
enig draagbaar balans
in die ontstane melancholie
ontstaat een melodie van
lieflijke gedachten aan mijn verre kind
in die stilte bid ik ’n paar tientjes
aan mijn rozenkrans
dat God Zijn krachten wil geven
en edele moed aan hem
die met Parkinson moet leven
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| Horizon01: | Vrijdag, februari 14, 2020 11:45 |
| Amen. Mooi en bescheiden geschreven Anneke. Graag gelezen en wens jou en jouw kind het aller beste toe. Groetje en een goed weekend, | |
| Hans Winter: | Donderdag, februari 13, 2020 18:29 |
| deze mens in zijn beven verder brengen tot zijn momentum gunt hem mede leven binnen bevinders kring. hans |
|
| Aquarel: | Donderdag, februari 13, 2020 14:07 |
| Heel stil las ik jouw woorden, en bid ik met je mee. Ik brand ook een kaarsje voor wat verlichting in zijn leven. Liefs, Aquarel |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, februari 13, 2020 13:00 |
| ja, een moederhart is met haar kind begaan. fijn dat je in de stilte het juiste weet te doen. het gebed vermag veel. |
|
| teun hoek: | Donderdag, februari 13, 2020 12:14 |
| in die stilte is Hij nabij je sterkte voor je zoon in Frankrijk. h gr teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||