Vrij
Ik zie de verten
lonken
waar schepen
voeren
naar de ree
en menig kotter
is gezonken
in ruige wild
onstuimige
zee
Ik hoor de meeuwen
krijsen
als bakens in
de hoge lucht
zou met hen willen
rijzen
in de wind
en vliegen
op zijn
zucht
Reacties op dit gedicht
| Gerardo: | Zaterdag, februari 15, 2020 20:04 |
| sfeervolle zeebeelden | |
| Aquarel: | Zaterdag, februari 15, 2020 14:51 |
| Wat mooi... Liefs, Aquarel |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, februari 15, 2020 14:35 |
| een thema dat doorheen de vele tijden bleef, van Icarus tot Jonathan Livingston zongen zij rijs bovenuit het gekrijs. hans |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, februari 15, 2020 14:22 |
| Mooi gedaan Juffie, ik wens je vleugels met een zonnige groet. Anneke |
|
| juffie: | Zaterdag, februari 15, 2020 14:04 |
| nee, niet reizen, echt rijzen...ofwel de hoogte in. | |
| teun hoek: | Zaterdag, februari 15, 2020 13:45 |
| zij , die meeuwen, reizen niet zoveel leuk gedicht. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||