Unheimisch
Een rare dag
met zo'n unheimisch gevoel
Heel misschien weet jij
wat ik bedoel
Zo'n dag
van niet weten
Waarop je alles
liever wil vergeten
Waarop je elk moment
kunt gaan huilen
Waarop je het liefst
met iemand wil ruilen
Zo'n dag
van ontheemd
Waarop je graag wil dat iemand
jou even in z'n armen neemt
Waarop je 't liefste
een knopje had
Nou ja gewoon
.......... dus dat
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, februari 29, 2020 15:48 |
| Dat is herkenbaar, Mamke, je weet dan niet goed wat je met jezelf aan moet. Verwen je zelf maar een beetje, morgen een nieuwe dag met nieuwe moed, liefs Clarice | |
| Aquarel: | Zaterdag, februari 29, 2020 13:23 |
| Veel sterkte en warmte gewenst. Liefs, Aquarel |
|
| Compostje: | Zaterdag, februari 29, 2020 12:24 |
| En dat op een schrikkeldag, verschrikkelijk... |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, februari 29, 2020 10:11 |
| Oh, zo herkenbaar Mamke, ik voel wat jij bedoelt. Wens je toch een mooi weekend toe met lieve groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, februari 29, 2020 10:01 |
| even die digitale omarming even zo goed warm bedoeld. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mamke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||