Ik zie de sterren altijd stralen
dat zij schitteren waar ik ’s avonds bij kan
haar lach als een souvenir in mijn brein
gekleurd zoals iedere zonsopgang
ons geboren verhaal in geschiedenis
is geschreven uit mijn droom in een roman.

Bij dageraad dobberen in violet
uitgesproken gevoelens in een lege fles
geleidt door de deining aan de horizon
reist ons verhaal naar onbekend terrein
gesigneerd met een punt door laatste kus
vliegen wij kleurrijk ongestoord uit ons cocon.

We fladderen over paarse heide
een zomers landschap in ons utopie
de avond met geurig boeket bij haardvuur
om samen te ontwaken op de veranda
naast een vuurkorf met smeulend kool
zien we het landschap tijdens het blauwe uur.